„ადამიანის უფლებათა ცენტრი“ მოითხოვს, შეჩერდეს დევნილთა მასობრივი გამოსახლება კომპაქტური ჩასახლების ადგილებიდან

„ადამიანის უფლებათა ცენტრი“ შეშფოთებულია  დევნილთა მოსალოდნელი მასობრივი გამოსახლებით. თბილისის 24 კოლექტიურ ცენტრში მცხოვრებ დევნილებს ინფორმაციის სახით უკვე  ეცნობათ, რომ შენობები, რომელშიც ამჟამად ფაქტობრივად  იმყოფებიან  არ წარმოადგენს დევნილთა კომპაქტური განსახლების ობიექტს და არ არის გამიზნული დევნილთა გრძელვადიან საცხოვრებლად. 

 ამ შეტყობინების წერილობით მიღებიდან დევნილებს მიეცათ 10 დღის ვადა (2010 წლის 24 დეკემბრამდე) შენობების დასაცლელად.  თუ ამ პერიოდის განმავლობაში დევნილი არ გამოანთავისუფლებს შენობას, „საკუთრებაში არსებული უძრავი ნივთის ხელყოფის ან სხვაგვარი ხელშეშლის აღკვეთის წესის დამტკიცების შესახებ“ საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრის 2007 წლის 24 მაისის #747 ბრძანებით გათვალისწინებული პროცედურის შესაბამისად, პოლიცია იძულებითი აღსრულების ღონისძიებას განახორციელებს. 

„ადამიანის უფლებათა ცენტრი“ შეშფოთებული ადევნებს თვალს თბილისში არსებული კომპაქტური ჩასახლებებიდან დევნილთა გამოსახლების პროცესს, რომელიც ჯერ კიდევ 2010 წლის აგვისტოში დაიწყო. გამოსახლებების პირველი ტალღა ზაფხულის ყველაზე ცხელ თვეს, მეორე კი - წინასაახალწლო პერიოდს დაემთხვა, რა დროსაც თბილისში სამოქალაქო აქტიურობა შემცირებულია. ამავე დროს, ზამთრისა და ზაფხულის არდადაგების გამო, ნაწილობრივ გამორიცხავს პროცესში ადგილობრივი თუ საერთაშორისო ორგანიზაციები აქტიურ ჩართულობას. როგორც ჩანს, ამ გარემოებების გათვალისწინება ხელისუფლების პოლიტიკის შემადგენელი ნაწილია.

საერთაშორისო ორგანიზაციების აქტიური ჩარევის შედეგად  მასობრივი გამოსახლებები სპეციალური პროცედურების შემუშავებამდე დროებით შეჩერდა.  გაეროს ლტოლვილთა უმაღლესი კომისარიატის (UNHCR) აქტიური მონაწილეობით შემუშავდა „იძულებით გადაადგილებულ პირთა გრძელვადიანი საცხოვრებლით უზრუნველყოფის მიზნით გამოსახლების/სხვა საცხოვრებელში გადაყვანის სტანდარტული ოპერაციული პროცედურები“. ეს დოკუმენტი დევნილთა და განსახლების სამინისტროში არსებულმა დევნილთა მართვის კომიტეტის სამეთვალყურეო საბჭომ 2010 წლის სექტემბერში დაამტკიცა, რაც  დადებით ნაბიჯად შეიძლება შეფასდეს. თუმცა, უფრო მეტად მნიშვნელოვანია, ფურცელზე გაწერილი პროცედურები როგორ ტარდება პრაქტიკაში.

გამოსახლებას დაქვემდებარებულ კომპაქტურ ჩასახლებაში მცხოვრები პირები, როგორც იძულებით გადაადგილებული პირები, რეგისტრირებული არიან კერძო სექტორში. თუმცა, მათ უმრავლესობას არა აქვს შესაძლებლობა, საცხოვრებლად  რეგისტრაციის მისამართზე არსებულ ფართში დაბრუნდნენ, ვინაიდან ხშირ შემთხვევაში, აღნიშნულ სახლებში ისინი მხოლოდ ფორმალურად იყვნენ მიწერილები.

სახელმწიფო, რომლის კომპეტენციაში შედის დევნილთა საცხოვრებელი  ფართებით უზრუნველყოფა, დევნილებს ალტერნატიულ ფართს საქართველოს სხვადასხვა რეგიონებში სთავაზობს. ესენია: გურჯაანის მუნიციპალიტეტის სოფელი ბაკურციხე, ჩხოროწყუს მუნიციპალიტეტის სოფლები: ზუმი, ლესიჭინე და ფოცხოეწერი; ზუგდიდის მუნიციპალიტეტის სოფელი ჭკადუაში და ნარაზენი, ხობის მუნიციპალიტეტის სოფელი ნოჯიხევი და აბაშის მუნიციპალიტეტის სოფელი აბაშისპირი.

დევნილთათვის, რომლებიც უკვე წლებია, თბილისში ცხოვრობენ, რეგიონში წასვლა კიდევ ერთი „დევნილობის“ ტოლფასია, რის გამოც უმრავლესობა სამინისტროს შეთავაზებაზე კატეგორიულ უარს აცხადებს. სამინისტროს დევნილთათვის სხვა შეთავაზება არ გააჩნია, რის გამოც არსებობს საფრთხე, რომ ისინი ახალ წელს ღია ცის ქვეშ შეხვდებიან.

ამასთან, „ადამინის უფლებათა ცენტრის“ მიერ ჩატარებულმა მონიტორინგმა აჩვენა, რომ გამოსახლების საკითხებთან დაკავშირებით დევნილთა შორის დღემდე არსებობს ინფორმაციის ნაკლებობის პრობლემა. მაგალითისთვის, სამინისტროს საკონსულტაციო შეხვედრა დღემდე არ ჩატარებულა მიცკევიჩის ქ. #29-ში, რომელიც  14-15 დეკემბერს იყო დაგეგმილი.

გასათვალისწინებელია, ასევე, სხვადასხვა ჩასახლებებში მცხოვრებ მცირეწლოვანთა, შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე პირთა და ავადმყოფთა მდგომარეობაც.   

„ადამიანის უფლებათა ცენტრი“ მიმართავს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან იძულებით გადაადგილებულ პირთა, ლტოლვილთა და განსახლების სამინისტროს, შეაჩეროს დევნილების გამოსახლება და დაიწყოს მათთან დიალოგი ადეკვატური შეთავაზების მოფიქრების მიზნით; ყველაფერი იღონოს, რათა თავიდან იქნას აცილებული საახალწლოდ ასობით დევნილის ღია ცის ქვეშ დატოვება; ცენტრი  ასევე მიმართავს ადგილობრივ და საერთაშორისო ორგანიზაციებს, თვალყური ადევნოს დადგენილი პროცედურების პრაქტიკაში მართებულად გატარებას. 

ადამიანის უფლებათა ცენტრი

17.12.10.

Human Rights Center Requests Stopping the Mass Eviction of IDPs from the Compact Residence Places

Human Rights Center is concerned with the feasible mass eviction of IDPs. In 24 collective centers of Tbilisi, the IDPs have been informed that the buildings that they are currently living in are not the places of compact settlements and thus cannot be intended for long-term living.

After receiving this notice, the IDPs were given 10 day term (till December 24^th of 2010) for emptying the buildings. If the IDP does not free the building during this term, according to the procedure established by the #747 decree of MIA on the Adoption of the Rule of Restricting the Infringe or other kind of Suppression upon the Private Property issued on May 24^th of 2007, the police will take compulsory measure.

Human Rights Center is concerned with the eviction process of IDPs from Tbilisi compact settlements that started in August of 2010. The first wave of evictions was carried out in the hot month of summer, as for the second – during the pre New Year period when the civil activity is reduced in Tbilisi. Besides, because of winter and summer holidays, the local and international organizations are not actively involved in the process. It seems like it is part government politics to envisage such circumstances.

As a result of active involvement of international organizations, the mass evictions were temporarily halted before developing the special procedures. By the active participation of UN High Commissioner of Refugees (UNHCR) the Standard Operative Procedures of Eviction/Transfer to another Accommodation for Ensuring the Long-term Residence Places for IDPs. This document was confirmed by the Supervisory Council of the Committee of IDP Administration of the Ministry of Refugee and Accommodation that can be assessed to be a positive step. However, it is more important to practically implement the procedures written out in the document.

The individuals living in the compact residence places subjected to the eviction as the IDPs are registered in the private sector. However, the majority does not have an opportunity to go back to the places of registration address since most frequently, they were registered formally.

The state whose competence is to ensure the IDPs with the residence places, offers them the alternatives residence places in different regions of Georgia. These are: village Bakurtsikhe of Gurjaani Municipality, villages of Chkhorotsku Municipality: Zumi, Lesichine and Potskhoetseri; villages Chkaduashi and Narazeni of Zugdidi Municipality, village Nojikhevi of Khobi Municipality and village Abashispiri of Abasha Municipality.

For IDPs who have been living in Tbilisi for years now going back to the region is equal of another “internal displacement”, that is why most of them categorically decline the offer of the Ministry. Ministry does not have any other offer that creates danger that the IDPs will meet New Year in the streets.

Besides, the monitoring conducted by the Human Rights Center demonstrated that there is still the problem of lack of information concerning the eviction of IDPs. For instance, the consultative meeting of the Ministry still has not been held at #29 Mitskevichi St. which was planned for December 14-15.

The situation of children, individuals with limited capabilities and the sick people should be considered as well.

Human Rights Center addresses the Ministry of Internally Displaced Persons from the Occupied Territories, Accommodation and Refugees of Georgia to stop the eviction of IDPs and start the dialogue with the adequate offer; try the best to avoid leaving hundreds of IDPs in the streets for New Year’s; the Center addresses the local and international organizations to monitor the implementation of the established procedures in practice.

Human Rights Center

17.12.10.